Αρχείο για Ιανουαρίου, 2013

Ο σκληρός δίσκος είναι ένα μαγνητικό αποθηκευτικό μέσο – συσκευή που χρησιμοποιείται στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στις ψηφιακές βιντεοκάμερες, στα φορητά MP3 players, στα επιτραπέζια ψηφιακά βίντεο, στις κονσόλες παιχνιδομηχανών, στους ψηφιακούς επίγειους και δορυφορικούς τηλεοπτικούς δέκτες κλπ. Ένας σκληρός δίσκος αποθηκεύει μεγάλες ποσότητες δεδομένων και η χωρητικότητα των σκληρών δίσκων που κυκλοφορούν στο εμπόριο ξεκινά από τα 160 GB και φτάνει έως τα 3 ΤΒ. Για μεγαλύτερες χωρητικότητες που αγγίζουν τα 8 TB (terabyte) χρησιμοποιούνται κυκλώματα πολλαπλών σκληρών δίσκων, με τη μορφή συρταρωτής διάταξης. Η ταχύτητα προσπέλασης των δεδομένων είναι ταχύτερη από το DVD/R/RW αλλά πολύ πιο αργή από τη μνήμη του υπολογιστή.

Οι σκληροί δίσκοι χρησιμοποιούνται στους υπολογιστές για την αποθήκευση δεδομένων, κυρίως προγραμμάτων και αρχείων που είναι απαραίτητο να διατηρηθούν, σε αντίθεση με την μνήμη RAM όπου τα δεδομένα διαγράφονται με την διακοπή τροφοδοσίας ηλεκτρικού ρεύματος. Επίσης όλοι οι σκληροί δίσκοι πλέον, έχουν ενσωματωμένη κρυφή μνήμη (cache RAM) για προσωρινή αποθήκευση που η χωρητικότητα της ξεκινά από τα 8MB(ελάχιστοι πλέον) και φτάνει τα 64MB.

Τεχνικά χαρακτηριστικά Σκληρού Δίσκου

  1. Χωρητικότητα:

    Η χωρητικότητα του σκληρού δίσκου αναφέρεται στον όγκο των δεδομένων που μπορούν να αποθηκευτούν σε ένα σκληρό δίσκο. Οι σύγχρονοι σκληροί δίσκοι διαθέτουν χωρητικότητες που φθάνουν έως δύο Terabyte. Η χωρητικότητα των σκληρών δίσκων συνήθως εκφράζεται σε Byte, όπου ένα Byte αντιστοιχεί σε οκτώ Bit.

  2. Ταχύτητα περιστροφής (RPM)
    Η ταχύτητα περοστροφής του δίσκου δεν είναι ένας παράγοντας απόδοσης αυτός καθεαυτός, αλλά ένα χαρακτηριστικό του δίσκου, το οποίο είναι πολύ σημαντικό στον καθορισμό του πόσο καλά ο δίσκος θα αποδόσει. Στην πραγματικότητα, είναι ένας από τους καλύτερους «απλούς αριθμούς» με την έννοια της αξιοπιστίας του στο να είναι ένας δείκτης της γενικής απόδοσης του δίσκου: σε κάθε περίπτωση, ένας σκληρός δίσκος, ο οποίος περιστρέφεται με 7,200 RPM, προσφέρει καλύτερη απόδοση από έναν άλλο ο οποίος περιστρέφεται με 5,400 RPM. Ο λόγος για τον οποίο η ταχύτητα περιστροφής είναι τόσο σημαντική, είναι ότι επηρεάζει άμεσα και το χρόνο τοποθέτησης και το ρυθμό μεταφοράς. Για το χρόνο τοποθέτησης, η επιρροή γίνεται μέσω του παράγοντα λανθάνων χρόνος περιστροφής. Όσο πιο γρήγορα περιστρέφεται ο δίσκος, τόσο πιο λίγος είναι ο χρόνος αναμονής για το σωστό ίχνος (θυμηθείτε ότι είναι κατά μέσο όρο ο μισός από το χρόνο που χρειάζεται για μια περιστροφή του δίσκου). Η επιρροή της ταχύτητας περιστροφής στο ρυθμό μεταφοράς, έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι κεφαλές μπορούν να διαβάσουν μόνο με το ρυθμό που τα δεδομένα περνούν κάτω από αυτές, έτσι όσο πιο γρήγορα περιστρέφονται οι πλακέτες του δίσκου, που περιέχουν τα δεδομένα, τόσο πιο γρήγορα αυτά διαβάζονται και επομένως αυξάνει και ο ρυθμός μεταφοράς. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε βελτιώσεις στο ρυθμό μεταφοράς, ανεξάρτητα με το κατά πόσο πραγματοποιούνται τυχαίες προσπελάσεις ή διαβάζονται συνεχόμενα blocks του δίσκου.
  3. Λανθάνουσα μνήμη (Cache memory):
    Ονομάζεται η κρυφή μνήμη που χρησιμοποιείται πολλές φορές, για να αποθηκεύονται οι πληροφορίες που διαβάστηκαν ή εγγράφτηκαν πρόσφατα στο σκληρό δίσκο. Με τη χρήση της αυξάνεται η ταχύτητα εγγραφής και ανάκτησης δεδομένων, γιατί το λειτουργικό σύστημα, αν χρειαστεί ξανά τις ίδιες πληροφορίες, θα τις ανακτήσει από την μνήμη αυτή, που είναι ταχύτερη από το δίσκο, αλλά και ακριβότερη.
  4. Πρωτόκολλα επικοινωνίας
    Τα πρωτόκολλα επικοινωνίας είναι ένα σύνολο κανόνων και προδιαγραφών που καθορίζουν τον τρόπο λειτουργίας του σκληρού δίσκου και άλλων συσκευών. Για παράδειγμα καθορίζουν τον τρόπο επικοινωνίας με τον επεξεργαστή και τη μνήμη του υπολογιστή, την ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων, το είδος των καλωδίων, τον αριθμό των συσκευών που θα συνδεθούν στο καλώδιο κτλ. Κάθε πρωτόκολλο χρησιμοποιεί το δικό του σύστημα ελέγχου, που ονομάζεται, ελεγκτής (controller), και βέβαια διαφορετικό είδος σκληρών δίσκων. Γενικά υπάρχουν δύο τέτοια πρωτόκολλα, το IDE και το SCSI, τα οποία έχουν εξελιχθεί και έτσι δημιουργήθηκαν διάφορες παραλλαγές τους, όπως το EIDE, το FAST ATA, το ULTRA-ATA, το FAST-SCSI, τοSCSI-2, τοULTRA-FAST-SCSI, το SCSI-3κλπ.

  5. Ταχύτητα μεταφοράς
    Η ποσότητα των δεδομένων που μπορούν να μεταφερθούν σε μία χρονική μονάδα από το δίσκο στη RAM ονομάζεται ταχύτητα μεταφοράς και εκφράζεται σε bytes/sec.
    Η ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων εξαρτάται κατ’ αρχάς από την πυκνότητα εγγραφής του δίσκου, δηλαδή, τον αριρμό των κυκλικών τομέων ανά ίχνος, και από την ταχύτητα περιστροφής του δίσκου.